Etappe 82 Bariloche-camping El Bolson 123 km 1289 hm

Met frisse zin gaan we weer op pad. Tussen de meren door met af en toe een blik daar op, is het een mooie omgeving om te fietsen. De wind is redelijk en niet storend, ook prettig dus. Een relatief makkelijke etappe, ook het tweede deel. Het is heel leuk dat Wim en Sylvia weer terug zijn, savonds komt de muziek er weer bij en is het goed om te horen dat het fietsen ook weer goed gaat bij Wim, na zijn vak van 7 weken geleden en het scheurtje in zijn heup.

Etappe 83 camping El Bolson-camping Los Alceres 106 km 1233 hm

Als we wakker worden blijkt dat er twee fietsen zijn gestolen, die van Louis en Pauli. Belachelijk en vervelend. Gelukkig voor de twee zijn er nog een paar reservefietsen beschikbaar en worden die in orde gemaakt. Het weer ziet er dreigend uit maatregelen ook een paar blauwe gaten. Tot an de lunch gaat het glooiend en is het prima fietsen, met een fris windje. Na de lunch op een heel speciale plek, namelijk het huis waar Butch Cassidy gewond heeft, gaan we richting unpaved. En helaas richting de regen. Daar ben ik niet goed genoeg op voorbereid is de conclusie achteraf. Zeiknat ben ik in no time en krijg het kouder en kouder. En het is nog lang.... De sterke wind maakt het nog een beetje erger. Ik ben blij als we bergop mogen, daar krijg ik het nog een beetje warm van. De laatste afdaling gaat met een slakkengang, ik kan nog nauwelijks mijn stuur vasthouden en remmen. Bij de camping aangekomen, wordt ik snel door een paar mensen onder een warme douche gezet met mijn kleren nog aan. Dat doet me verschrikkelijk goed en daar krijg ik het weer warm. Gelukkig is er een soort van tipi voor 6 personen te huur op het terrein en daar gaat deze jongen mooi gebruik van maken. Morgen op weg naar Chili, hopelijk is het dan weer droog. En wat verlang ik er naar om op zondagmorgen thuis 2 1/2 uur te gaan mountainbiken, desnoods in de regen en daarna een heerlijke douche te nemen, de oven aan, broodjes afbakken en dan met de kinderen samen lunchen. Vervolgens 's middags op de bank te liggen en sport te kijken..... Zalig !

Etappe 84 camping Los Alceres-Futaleufu 125 km 1171 hm

Helaas heeft de lokale Pietje Pelleboer met zijn voorspellingen over dat het droog zou worden geen gelijk gekregen. Het heeft de hele nacht geregend en dat doet het nog steeds. Maar wat heb ik heerlijk geslapen onder een echt dekbedje. Al mijn regenkleren bij elkaar gezocht en na het ontbijt om 7 uur zitten we om 8 uur op de fiets. En dat op maandag 14 november, precies 22 jaar geleden op ook een maandag toen mijn allerliefste dochter werd geboren! Na een half uurtje begin ik het warm te krijgen, gelukkig maar. Na twee uur voel ik dat het overal nat is geworden en wordt ik ook weer kouder. Het ziet er niet naar uit dat het veel beter gaat worden vandaag, overal om ons heen een grijze lucht. Na 3 1/2 uur zijn we bij de lunch. We gaan direct op zoek naar een warme plek voor koffie. Bijna alles is dicht totdat we een bakkertje tegen komen die wel open is. Wauw, dat is mooi. We kunnen daar ook ff onze natte plunje uit doen en binnen is het warm. De kleren worden langs een oven gelegd en blijken na 3 kwartier toch een stuk minder nat te zijn. De koffie was niet te zui....maar wel lekker warm en meteen heerlijk stuk quiche achter de kiezen gaan we vol goede moed weer verder. En het wordt zo waar droog! De wind wordt wel weer sterk en komt vanuit het westen, van rechts dus. We gaan richting de grens van Chili en dat betekent juist naar rechts. Argentina is famous for the wind en Chile is famous for the rain is wat ze hier zeggen. Nou dan krijgen we vandaag van allebei wat. Oké, dan gaan we maar weer ook met beleid dat gevecht met de wind aan. En dat is nodig, want het schiet niet echt op. De wind, het onverharde en de klimmetjes zorgen ervoor dat we net voor vijf uur bij de Chileens grens zijn. Hoppa ! Dat is land numero vijf in de pocket. Dan lijkt het erop dat we pech hebben want de Chileense douaniers staken en werken steeds een paar uurtjes. We zijn net te laat en moeten wachten tot 19 uur. Balend nemen we binnen plaats, wat gelukkig wel kan. Er is een kachel en dus beginnen we maar weer met het uitkleden van onze natte spullen, onderweg is het toch weer gaan regenen. Misschien is het de geur van onze stinkende sokken en schoenen maar we mogen zowaar na een half uurtje alsnog de grens over na het invullen van de benodigde papieren en de controle van het paspoort. Welkom in Chili dus!