Etappe 76 Chos Malal-Las Lajas bushcamp 161 km 1345 hm

De langste etappe uit de hele Tour staat op het programma. Het goede nieuws is dat alles op asfalt wordt gereden. Tot aan de lunch lekker doorfietsen ondanks het klimwerk. Na de lunch draaien we langzaam maar zeker de wind in, het tempo gaat omlaag. Het is steeds op en af en aardig heet. Dat zorgt ervoor dat ik helaas zonder water kom op nog minimaal een uur van het einde. Dat wordt wachten op de lunchtruck, het is en te ver en te warm om zonder water door te gaan. Ik sluit aan bij een groepje en zo kunnen we kop over kop tegen de wind in, de finish halen. Al met al doe ik er een dikke 7 uur over. Met 166,5 km op de teller.

Later op de avond krijgen we te horen dat de dag van morgen vaak problemen heeft gegeven in het verleden ivm de sterke wind op de route en de onverharde beklimming. Vaak moesten mensen daar lopend over de top en soms zelfs tijgerend met hun fiets achter zich aan sleurend. Om die reden is het ontbijt om 6 uur en het vertrek om 7 uur. Want het kan wel eens een hele lange dag worden.

Etappe 77 Las Lajas- camping Alumine 131 km 1516 hm

Dat is dus in het donker opstaan en je spullen en tentje inpakken. Om 5 uur eruit en inderdaad vertrekken we na een goed stevig ontbijt met heerlijke pap, om 7.15 uur. Al snel blijkt dat ook de wind vroeg is opgestaan. De klim tot aan de lunch op 52 km is verhard en daar doen we het rustig aan. Na de lunch gaan we nog 10 km omhoog, nu op het onverharde. Het valt mee met de sterkte van de wind, dus we kunnen fietsend de top bereiken. We zitten in een prachtige vallei waar vooral de speciale bonen opvallen geheten de monkey-puzzle trees. Prachtige bomen met zeer opvallende en diverse vertakkingen. Ook de diverse zandkleuren in de duinen geven het geheel een fleurend karakter. Verderop zien we een redelijke grote rivier die we lang volgen in de vallei. Kwa fietsen is het een kwestie van volhouden en doorgaan. Het unpaved duurt 62 km en wisselt van kwaliteit. Het begint redelijk goed maar het wasbord en hier en daar zand, zorgen voor een extra hindernis. Voor mij was dit de langste dag met 8.15 uur op de fiets. Desondanks een mooie rit en met beleid gefietst.

Etappe 80 camping- camping Villa Traful 52 km 738 hm

In het gebied wat kijkt op Noorwegen met de meertjes is het prachtig mooi fietsen. We fietsen tussen de bergen door en komen steeds weer bij een nieuw ander meertje. Dat maakt ook dat er zoveel toeristische mooie plakjes zijn. Vandaag wordt het Villa Traful, in het verleden was dat een andere plaats. Maar die weg is drukker. Wij zoeken de relatieve rust op op het onverharde en moeten daar regelmatig terug naar het allerkleinste verzet om de steile klimmetjes van 14-15% aan te kunnen. We komen in een prachtig bos terecht, waar we de bomen rondom ons heen horen zwiepen. En er zijn er al veel omgevallen waarschijnlijk door een storm. We eindigen op een mooie plek aan het meer en kunnen nog even genieten van de namiddagzon. Zoals gebruikelijk koelt het 's avonds snel af en hebben we de tweede nacht op rij nachtvorst. Die snelle wisseling van temperaturen zowel in de ochtend en avond is echt bijzonder. Twee kanten op, want ook in de ochtend zitten we met de winterjas aan het ontbijt om vervolgens een uur later met blote armen en benen op de fiets te stappen.

Etappe 81 Villa Traful- Barriloche 97 km 1412 hm

Op naar (San Carlos) Barriloche. We krijgen gelukkig te horen dat de camping die gepland stond is omgeruild voor een hotel. Toch wel lekkerder. Zeker ook omdat je de koffer met de weekspullen dan ook mee moet nemen en die past niet eens in de tent. Dus mijn laatste nacht op het lekke luchtbed zit erop. Ik had nog wel een extra ondermatrasje gekocht (dank voor de tip, lieve zus). Langs het meertje en vervolgens de rivier door het dal volgend met veel steile korte klimmetjes, is het zuinig proberen te rijden. Zeker de eerste (29) kilometers op het unpaved. Vervolgens rijden we door het dal langs de kronkelende rivier. Aan weerszijden begeleidt door bergen. Je voelt dat de wind weer sterker wordt en die komt soms verraderlijk (letterlijk) uit de hoek. We genieten van een lunch in de zon. Dat is toch wel een van de meest bijzondere dingen van deze reis, de zon bij de lunch. En als we dan uit de wind staan, is het echt heerlijk. De wind is wel koud, deels door het koude water en de sneeuw die onlangs nog in de bergen is gevallen. Na de lunch draaien we steeds meer naar het westen waar de wind vandaan komt en mogen we daar weer onze weg in zien te vinden. Dat is dan ook letterlijk. Ik heb ondertussen wel wat geleerd over de wind. In de vorige sessies was die vaak mijn grootste vijand. Het zal niet mijn vriend worden, maar bestrijden kan ik hem niet, weet ik ondertussen. Dus is het een kwestie van me aanpassen. Dan maar minder hard en op tijd een tandje terugschakelen. En dan duurt de dag maar langer. Het motto blijft aankomen en Ushuaia halen.