Etappe 17

Huanchaco-bushcamp 113 km en 872hm.

De dag begint met fietsen langs de PanAm. Nog steeds een saaie bedoeling en relatief veel verkeer. Op de vluchtstrook en na 100 kilometer mogen we er vanaf. Linksaf richting de bergen. Nog een kleine 15 kilometer voor alweer de tweede bushcamp. Tentje opzetten. Om 18.30 uur gaan we eten en wordt het ook al weer donker. Gezellig sfeertje; met wat golden oldies muziek erbij. Wim en Theo voorzien ons van hun voorkeuren en dat levert nogal wisselende en verrassende muziek keuzes op.

Etappe 18, bushcamp-bushcamp, 85 km en 1045 hm

Op de agenda stond een route van bijna alleen maar onverhard. Gelukkig staan de ontwikkelingen hier ook niet stil en blijkt het meeste geasfalteerd. En in een betoverende omgeving van slechts berghellingen met rotsen fietsen we langzaam maar zeker weer omhoog. Waarbij we kilometers lang door gebieden rijden waar echt helemaal niets groeit. Totdat er ergens weer water stroomt in een vallei weer groen is met allereli groentes en fruit. En zo te zien onderweg wil er ook af en toe wel eens een steentje naar beneden vallen. Uiteraard niet als wij op bezoek zijn; dat heeft de organisatie goed geregeld. Helaas hebben Marc en Jos pech als ze de een een houten brug ten val komt en de ander bij het afstappen door een plank van de brug zakt. Met als gevolg een gekneusde pols en schaafwonden aan het been. Gelukkig kunnen ze verder en zijn ze de volgende dag weer van de partij. We stijgen vandaag van 300 meter naar 900 meter. Op het einde van de rit worden we ontvangen door een uitnodigende waterval, van zeker 100 meter hoog. Nadat Rob heeft besloten om hier dankbaar gebruik van te maken, volgen een aantal , waaronder ik, zijn voorbeeld. Een heerlijk koude straal op je kop, dat is super!

Deze avond heeft de chefkokkin (ondanks haar niet lekker zijn) echte Hollandse wortelstampot met braadworst op het menu. Heerlijk! De avond wordt opgesierd door een prachtige heldere sterrenhemel. Bushcamp betekent half zeven warm eten, opruimen en omdat het vroeg donker is, rond half negen naar bed. De volgende ochtend om 6 uur spullen bij elkaar pakken en je tentje weer afbreken en de spullen inpakken, 7 uur ontbijt, zoals elke dag en om 8 uur starten.

Etappe 19

Bushcamp-Caraz, 66 km 1600 hm.

Al vroeg was het warm, 26 graden om 8 uur bij vertrek, weer een warme dag dus. Het was een tocht om niet te vergeten En de mooiste in schoonheid tot nu toe. De rotsformaties die we te zien kregen, in zoveel vormen en kleuren. Ongelofeloos (in mijn woorden). Een schilder zou dat niet voor elkaar krijgen. De grillige vormen, het roze, oker, oranje, verschillende soorten bruin. En na elke hoek weer een nieuwe variant. Wat een geschenk om hier te mogen fietsen. Dankbaarheid is op zijn plaats en zo voelt dat ook echt. Het is een geleidelijke beklimming van 40 kilometer die ons op 2200 meter hoogte brengt. We komen dichtbij het dak van deze reis, die ligt op 4882 meter hoogte.