Etappe 12

Macara-Chulucanas, 127km 764 hm

Op weg naar de grens van Peru. De gebruikelijke zaken in dit soort landen; papiertjes invullen met wel liefst 4 x je naam en paspoortnummer. En uiteraard meer mensen die de grens over willen. Dus allemaal in de rij. En erg snel gaat het niet, kan ik je verzekeren. Maar hè daar gaat zowaar een tweede loket open. Na meer dan een uur kunnen we dan verder.....Tot de grenspost van Peru waar ons hetzelfde lot staat te wachten. Al met al zijn we 21/2 uur verder voordat we echt beginnen aan deze etappe. Wat opvalt in dit lager gelegen gebied is de droogte, de warmtebeeldcamera het lijkt ook armoediger te zijn. Het lijkt wel een beetje Hollands landschap in vergelijking met de bergen die we tot op heden hadden. De sterke wind tegen en er wordt een mooie groep gemaakt van 13 man. De pauze is op kilometer 40. Daarna gaan we met gemiddeld 29-30 gestaag door het kale landschap. In een lichte afdaling rijden we richting water wat over de weg stroomt. Ziet er avontuurlijk uit. Lekker er doorheen. Dan binnen werkelijk 1 seconde vliegt de een naar de ander onderuit op het spekgladde wegdek. Door de algen die er onder het water de weg onbegaanbaar hebben gemaakt. De schade: 2 Garmins die van de fiets zijn gevlogen, Schaafwonden hier en daar en Bartje last van zijn knie. Een Garmin weten we terug te vinden. Later blijkt dat we over een zandpad rechts van de weg hadden moeten rijden. Maar dat was pas zichtbaar toen we er lagen. Natte paspoorten.....Het hoort er allemaal nabij en maakt je ook weer bewust van dat het in elk klein hoekje kan zitten.....En dus altijd opletten en attent blijven.

Ik kan melden, het is nu de volgende ochtend dat het met de knie goed gaat. Op weg naar een etappe van 147 km en ons eerste bushcamp.