Etappe 1. Quito-Mitad del Mundo, 57 km 566 hm
Dag 5 in Quito, start!
Het is zover: De start van de tocht! Weliswaar geen lange afstand maar toch, de kriebels, het pakken van de spullen, checken van de fiets, rugzak inpakken met reservespullen. Camelbak vullen met water (Camelbak is een plastic zak waarin je water doet en mbv een slangetje en tuitje kunt drinken). In mijn geval 3 liter. Nieuwe shirts aan, wel/geen arm of beenwarmers aan of meenemen. Kortom een heel gedoe voordat je echt bent vertrokken. Toen op weg met de hele groep. Quito uit, dat betekent nog een dikke 14 kilometer dwars door de stad. Daar waar mogelijk over de busbanen. Je moet je voorstellen de St.Annastraat, helemaal vol. Dat tot aan Plasmolen. Met op elke kruising stoplichten en geen groene golf. Tussen vrachtwagens door, taxi's, bussen. Tussendoor ook weer de autobaan op waar ze met 80 voorbij razen. Maar allemaal met heel veel respect voor ons fietsers. De bestemming vandaag was de evenaar, Mitad del Mundo genaamd oftewel het midden van de wereld. Een prachtig monument, met tentoonstelling over alles van de aarde, de polen, de werking van de aantrekkingskrachten.... (moet dat toch vroeger ook ooit gehad hebben...).
Het was veelal afdalen tot daar, dus dat ging lekker. Na een lekkere lunch, verzorgd door kokkin Gerdy, werd het officiΓ«le startschot gegeven. Zeer toepasselijk door het oppompen van een binnenband totdat die letterlijk knal zei. Het teken van de echte start.
Terug naar Quito. Met de nodige klimmeters, mooi om op te warmen. De groep werd daarbij al aardig uit elkaar getrokken. Met zijn twaalven komen we gelijk binnen, waarna er nog 3 andere groepen volgen. We rijden nog 2 dagen veel over drukke wegen voordat we het binnenland bereiken. Er zijn in totaal nu 23 personen die de hele tocht fietsen.
Ik had een beetje last van hoofdpijn op het einde. Blijft toch opspelen, zal de hoogte zijn, en ik hoor ik dat ook van anderen. Ben voor de rest fit.
Dag 4 in Quito, 28 juli 2016
Dag 4 in Quito.
Na t ontbijt met elf man op pad, richting de kabelbaan. Met de Garmin als dirigent en wegwijzer. Nou dat hebben we geweten, na vele kilometers over hoofdwegen tussen ronkende en dampende bussen die echt zwarte wolken van uitlaatgassen produceren, gingen we uiteindelijk steeds verder van ons doel af. Lang leve de techniek! Na 2 uurtjes omgedraaid en op zoek naar een snelle weg naar de kabelbaan. Maar door het de lastige infrastructuur met tunnels en veel inrichtingsverkeer was het onmogelijk om de kortste weg te vinden. Na 3 uur gezellig rondcrossen door deze enorme stad, werd het tijd voor een lunch. Van daaruit terug naar het hostel.
Om 16 uur de eerste meeting met alle rijders en de crew. Voorstel rondje van de 2 chauffeurs, de kokkin, de verpleegkundige, de leider en tot slot Suzanne, de vrouw van eigenaar Wilbert.
De regels, de afspraken, letten op ....., het labelen van alle koffers hoe en met welke kleuren, extra tips over de wilde honden, de dagelijkse planning, enz., waren we weer veel wijzer (nog wijzer????).
Tot slot kregen we een prachtig toerboek. Met daarin de verschillende etappes met informatie over elke etappe, de streek en het land. Daarbij werd ook ieders persoonlijk wedstrijdbordje voor op de fiets uitgereikt en ontvingen we het prachtige nieuwe Andes Trail wielershirt. Mooi, mooi, mooi!
Nou nog ff wat fietsen en dan kunnen we weer naar huus....????????
Dag 3 in Quito, 27 juli 2016
Dag 3 Quito, 27 juli 2016
Niet zoveel te melden vandaag! Want het was een rustig dagje. Met een aantal nieuwe mensen vanochtend vanuit het hostel naar het oude centrum gelopen. En dat blijft een kleurrijk spektakel. T is hier winter ... Voor hun dan, dus ze lopen in winterjassen en mutsen. En wij in korte broeken!
Het is hier een tussenseizoen, zoals dat op de evenaar dan heet. Het is overdag redelijk fris maar als de zon schijnt dan voel je hem direct branden. Factor 50 blijft mijn devies. Enkelen waren dat vergeten en dat was meteen zichtbaar gisteravond.
Overal eettentjes, winkeltjes, verkopers op straat met hun handel en etenswaren. Ik hoop nog wat foto's toe te voegen bij mijn reisverhalen. Klein probleempje: hoe krijg ik de foto's van mijn iPhone naar mijn iPad? Maar dat ga ik nog verder uitzoeken.
Het is ondertussen donderdagochtend hier. Gisteravond was de finale van de Zuid-Amerikaanse Championsleage. De tweede wedstrijd in Columbia. De finale ging tussen een Colombiaanse ploeg en het team van Quito. Het voetbal was gewoon niet om aan te zien. Lange ballen, veel rennen, foute passes. Wel met passie en bikkelharde slidings. De Colombiaanse ploeg won met 1-0 en de 1-1 in Quito, helaas geen volksfeest hier .....
Dag 2 in Quito, 26 juli 2016
Dag 2 in Quito.
Na een prima maar korte nacht omdat het tijdsverschil nog ff blijft zorgen voor verandering in bioritme. om 5 uur wakker en mijn eerste verslag geschreven. Hier is alweer het verslag van dag 2.
Vandaag de fiets opgebouwd, stuur weer recht, zadel erop, de pedalen gemonteerd, handvaten rechte gezet, lucht in de wielekes. Klaar voor een tochtje, samen met Zwitserse klimgeit Paul en Amerikaan Charles. Leuke gezellige gasten. We besluiten om door het drukke stadsverkeer ons een weg te banen richting de bergen. Op 4000 meter hoogte ligt daar een uitkijkpunt. We fietsen en klimmen flinke stukken van 14 en 18 procent. En jawel met de hoogte, kun je dat meteen voelen. De adem wordt je onttrokken. Daar komt vast de uitdrukking vandaan: hijgen als een paard. Vervolgens op 3200 meter hoogte met de kabelbaan helemaal naar boven. Geweldig uitzicht van de stad, de ligging met eromheen veel bergen. Downhill terug. Eerst nog wat rondgewandeld en toen op de foto met een lama. Op de terugweg veel stenen. Onderweg oppassen dus. Prachtige vergezichten vergezellen ons. Dit is mooi, deze plaatjes mogen de hele tocht voorbij komen. Ergens zien we een kerkhof en Paul verteld dat dit in deze landen prachtige locaties zijn. En dat is ook zo: naast heel groot, vallen de vele gebeurde huisjes op, bedoeld als nieuwe woning voor de overledenen en evt. Familieleden. Komt er ook nog een live processie voorbij met honderden mensen, vuurwerk, de kist die gedragen wordt tussen de menigte. Indrukwekkend schouwspel.
Vervolgens besluiten Paul en ik met de fiets naar een monument te fietsen, wat Charles gisteren al had bezocht en waarvan hij zei dat het een hele flinke tocht was, niet te doen binnen een half uur. Hij nam de trappen binnendoor naar boven en verwachtte eerder te zijn. Daar gingen we dan, weer van die steile stukken. Kleiner schakelen zat er niet meer in, beetje stampen en duwen dan maar. Maar we waren en binnen het half uur en Charles kwam 10 minuten later puffend boven. Vervolgens in de afdaling de eerste net-niet aanvaring met een stel wilde honden, die het op Charles hadden gemunt. We hoorden gisteren al van Belgische fietsers eenzelfde verhaal. En waarschijnlijk niet de laatste keer op deze tocht. Ach ja, zoveel vlees valt er niet te halen bij mij....
Vervolgens via prachtige pleintjes, markten met de mooiste kleuren aan producten, door de drukke stad terug naar het hostel. Daar waren net veel nieuwe fietsers aangekomen. Ook mijn nieuwe kamergenoot, een gezellige Brabantse peer, Louis Biemans. Die ondertussen mooi in bed is gekropen om bij te komen van zijn vlucht.
Al met al een prachtige dag, veel gezien en kunnen genieten van al het moois dat we tegenkwamen. Volhouden zo!
Daaaag allemaal.
Dag1 in Quito, 25 juli 2016
Dag 1 in Quito.
Het was een zware nacht, veel hoofdpijn. Veel wakker. Teken aan de wand over mijn gesteldheid. Dus vandaag zorgen voor rust en herstel.
Ook in mijn hoofd bleef het malen. Niks vergeten? Dit nog doen, dat nog doen. Zelfs nu ik hier ben, speelt dat nog door mijn hoofd. Echt een gevolg van de afgelopen dagen. Vooral het bij elkaar zoeken van de spullen en ze vervolgens inpakken, vielen erg tegen. Normaal een bekende werkwijze voor me. Onder druk de lijst die in mijn hoofd zit, afwerken. Nu werd het een strijd tegen de tijd. Met keuzes maken over wat wel mee en wat niet, gezien de grote hoeveelheid spullen. Reservemateriaal voor de fiets, kampeerspullen, fietskleding, gewone kleding. Uitgerust zijn voor alle weersomstandigheden. Veel hulp gehad van mijn naaste liefsten. Waarbij ik graag nog ff gewoon bij elkaar had willen zijn.
Eerste indrukken na een rondje lopen in Quito, oftewel een grote stad in Zuid-Amerika. Ik kan dan echt genieten van wat ik zie. De drukte, chaos, mensen in alle soorten. Prachtig geheel. Het verkeer met toeterende auto's; op elke drukke kruising politieagenten die het verkeer fluitend (letterlijk) regelen. Oude bussen met zware zwarte rookwolken. Kan nooit goed zijn voor een mens :)
Bewapende agenten met flinke guns die een geldtransport begeleiden. Ik houd van de cultuur en diversiteit daarbij in de wereld. Dus ja, ff lopen en hopsnuiven die indrukken.
Later in het hotel de eerste lotgenoten getroffen. Paar reislustige types erbij. Altijd goed voor de ervaringen en het delen van wetenswaardigheden. Om 18 uur gaan we samen eten in de stad.
Kennisgemaakt met diverse mensen, altijd leuk.
Ook de eerste indrukken gekregen van de fietscapaciteiten. Soms kun je het gewoon zien: echte klimgeiten. Klein van stuk, afgetraind en dus slechts 60-65 kilo schoon aan de haak. Ja dat zijn de echte klimmers. OkΓ©, kan maar duidelijk zijn. Die mannen zal Bartje moeten laten gaan, schat ik zo in. Ben benieuwd hoe de rest van de groep eruit gaat zien. Die komen morgen aan. We waren met zijn dertienen, inclusief de kokkin en verpleegkundige.
Uiteindelijk een lekkere rustige dag. Zeker nu de hoofdpijn weg is.
Welkom op mijn Reislog!
Hallo en welkom op mijn reislog!
DΓ© plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.
Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.
Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!
Leuk dat je met me meereist!
Groetjes,
Bart
De reis gaat beginnen
De laatste zaken regelen: op het werk; aan en in huis; met de kinderen, enz.
De laatste spullen aanschaffen en langzaam gaan inpakken: de fietsspullen; de tent; mijn nieuwe slaapzak en slaapmat; de onvermijdelijke papieren (paspoort; inentingenboekje; verzekeringspapieren;
tickets).
Alles mag straks verdeeld worden over 3 tassen: tas 1 voor de dagelijkse fietsspullen en dagelijkse kleding en verzorging. Tas 2 met de kampeerspullen en tas 3 met de overige (reserve)spullen. Op
elke plek waar de etappe eindigt worden er in principe tas 1 en indien we kamperen (totaal 70 x) tas 2. Op aanvraag tas 3 als je bijvoorbeeld de spullen wilt ruilen of aanvullen.
De fiets vandaag weg gebracht. Er komen andere remmen op en er ligt morgen een reeks aan reserve-onderdelen klaar: 4 buitenbanden, 6 binnenbanden, 2 kettingen, spaken, een extra zadel; kabels,
tandwielen, enz.
Kortom: het gaat bijna beginnen! Ik ben er (zo goed als) klaar voor!!
De reis gaat beginnen
De laatste zaken regelen: op het werk; aan en in huis; met de kinderen, enz.
De laatste spullen aanschaffen en langzaam gaan inpakken: de fietsspullen; de tent; mijn nieuwe slaapzak en slaapmat; de onvermijdelijke papieren (paspoort; inentingenboekje; verzekeringspapieren;
tickets).
Alles mag straks verdeeld worden over 3 tassen: tas 1 voor de dagelijkse fietsspullen en dagelijkse kleding en verzorging. Tas 2 met de kampeerspullen en tas 3 met de overige (reserve)spullen. Op
elke plek waar de etappe eindigt worden er in principe tas 1 en indien we kamperen (totaal 70 x) tas 2. Op aanvraag tas 3 als je bijvoorbeeld de spullen wilt ruilen of aanvullen.
De fiets vandaag weg gebracht. Er komen andere remmen op en er ligt morgen een reeks aan reserve-onderdelen klaar: 4 buitenbanden, 6 binnenbanden, 2 kettingen, spaken, een extra zadel; kabels,
tandwielen, enz.
Kortom: het gaat bijna beginnen! Ik ben er (zo goed als) klaar voor!!