Etappe 105-109
De laatste vijf etappes zitten erop. De eerste drie waren, kort samengevat, relatief makkelijk. De vele kilometers unpaved lagen er goed bij en de grote Wfactor was ons gunstig gezind. Windje in de rug en dan met 40 per uur over zandpaden, dat is toch wel echt lekker! Etappe 108, de enerlaatste, wordt nog een keer een echte beproeving. De hele dag wind op kop. Maar de mindset is goed, het is gewoon een kwestie van blijven trappen. Als we iets hebben geleerd en gedaan, dan is het toch zeker dat. Kilometer voor kilometer, soms tergend langzaam en af en toe gevaarlijk vanwege de sterke windvlagen. En het is koud, heel af en toe een sneeuwvlokje erbij. Uiteindelijk kosten de 115 km ons een dikke 7 uur.
Etappe 109 Tolhuin-Ushuaia 107 km
Daar gaan we dan, na ons laatste ontbijt op de camping. Ook nu waait het hard en hebben we wind tegen. Maar zoals aangekondigd gaat de wind min of meer liggen vanaf 9 uur. Het zonnetje breekt door en oh wat krijgen we weer een mooie plaatjes. En het heeft gesneeuwd. De vlokken van gisteren hebben zich vertaald in een behoorlijke pak sneeuw in de bergen om ons heen. Dat is voor Louis een uitnodiging om ieder om de beurt te trakteren op een echte sneeuwbal. Dat maakt het landschap mooier. Het lijkt wel of we een soort samenvatting van de hele reis te zien krijgen. Bergen, riviertjes, meren, op en af. Met de zon erbij is het heerlijk en genieten. Herinneringen van de diverse plekken en landen komen naar boven. Het is ook raar om nu in een keer voor het laatst op de fiets te zitten.
Na 100 kilometer is het verzamelen bij het begin van Ushuaia en fietsen we net zijn allen naar de finish, een echte boog met FINISH erop. Daar mogen we onder door. En dan zijn we dus echt binnen. Trots en blij. Champagne op de goede afloop. Vervolgens nog de prijsuitreiking. Ook een dankbaar moment. Het was maar een klein onderdeel van het geheel. Maar toch, we hebben achter elkaar gereden, naast elkaar, voor elkaar. Gestreden met een sportief karakter, gewacht waar nodig.
En voor mij telt het rijden van elke kilometer, hiervoor is de speciale titel EFI uitgevonden (Every Fucking Inch), nog meer. Slechts zes man hebben dat kunnen doen. Uiteraard gevrijwaard van grote pech. Maar toch, elke dag weer onder alle omstandigheden die fiets op en blijven rijden. Ook als je dacht en nu is het genoeg of het is op.
Ik ben blij dat ik dit met jullie heb mogen delen. Ook dat was een genoegen, dankzij de reacties die dat opleverde.
Tot slot wil ik graag iedereen uitnodigen om een (kleine) bijdrage te storten voor mijn goede doel van deze missie: de inrichting van een nieuwe kamer en zorg voor Cliff.
Op NL76RABO1262149495
Hartelijke groetjes vanuit het einde van de wereld, Fin del Mondo. Tot snel !
Etappe 105-109
De laatste etappes. De laatste keer unpaved; de laatste camping; de laatste bushcamp; de laatste kilometers tegen de wind in; de laatste kilometers de wind in de rug....Genieten dus maar van die allerlaatste dingetjes.
De laatste mooie plaatjes; het landschap. Het laatste ontbijt met de groep; de afwas. Slapen in mijn tentje; mijn tentje opzetten. Allemaal voor het laatst.
De laatste kilometers op mijn prachtige fietsie van Fietswereld Milsbeek.
Met nog twee etappes te gaan op Vuur(ei)land, hebben we echt het einde van de wereld bereikt. 11000 kilometer fietsend door Zuid-Amerika, het blijft bijzonder!
Zoals ook het delen van de verhalen met jullie was. En vooral de steun en fijne reacties die ik kreeg, waren een echte steun voor me!!
En natuurlijk was daar altijd mijn grote vriend die ik erg bewonder en mij steunde en voor wie ik extra mijn best heb gedaan: CLIFF BEDANKT !
Etappe 101-104
Etappe 101
Wat een pracht. Wat een prachtdag wordt het. Daar lijkt het niet direct op. Bewolkte luchten zorgen voor bergtoppen die daaronder verscholen blijven en dus niet zichtbaar zijn. Maar dat verdwijnt ba het eerste uur. In het nationale park slingert de weg vandaag zich tussen bergen en meren. En aangezien het relatief windstil is worden de kleuren van het water mooier en mooier. Het mooist zijn de weerspiegelingen van de bergen die naast het meer zijn gelegen, in het water. Door de zon zijn de details van kleuren terug te zien in de weerspiegelingen. Ik neem dan ook een half uurtje de tijd om aan de kant te gaan zitten. Van bovenaf gen ik een prachtige blik op dit natuurschoon. De serene rust, de vogels, de stilte, de pracht.
Dat geeft een innerlijke rust die onbeschrijfelijk is. De rust in mijn hart en hoofd, waartoe het zelden de kans krijgt. Dat zijn de speciale momenten van zo'n reis. Het doet me ook stilstaan bij mijn hartspijn die ik momenteel heb. Dat deze twee verschillende werelden van schoonheid en verdriet zo dicht bij elkaar kunnen liggen ....
De tocht blijft een aaneenschakeling van mooie plaatjes, uiteraard vastgelegd op foto. De combinatie van het mooie weer en daarmee zicht hebben op de bergen en de kleurrijke meten maakt de tocht van vandaag voor mij een topdrie klassering kwa mooiheid.
Etappe 102
Ook vandaag is het weer een hele mooie tocht. Het natuurpark uit rijdend, komen we langs meertjes en rivieren, met de bergen als achtergronddecor. Vervolgens op weg naar Puerto Natales is het weer een klein beetje pampa om uit te komen bij een golf die aan de oceaan grenst. Een echt toeristenplaatsje. Van hieruit kun je excursies maken naar de verschillende natuurparken.
Etappe 103
148 km mogen we vandaag weer. Wel allemaal op asfalt. De eerste 100 gaan voorspoedig door een glooiend landschap en slingerende wegen. Niet saai. Na 103 kilometer is het rechtsaf en wacht daar weer de wind. Achter elkaar rijdend, vaak in een waaier is het te doen. Heel ff dreigt regen de overhand te krijgen maar dat beperkt zich tot twee stevige buitjes en redden we het naar de bushcamp.
Etappe 104
Op weg naar Punta Arenas. De laatste rustdag voordat we eindigen in Ushuaia. Windje mee, wind van opzij en wind tegen. Dat waren de ingrediënten van vandaag. Meer een dag om van a baar b te komen. Nog 5 etappes te gaan, dat is het goede nieuws. Nog steeds 6 man in de race om elke kilometer te hebben gereden
Etappe 101-104
Etappe 101
Wat een pracht. Wat een prachtdag wordt het. Daar lijkt het niet direct op. Bewolkte luchten zorgen voor bergtoppen die daaronder verscholen blijven en dus niet zichtbaar zijn. Maar dat verdwijnt ba het eerste uur. In het nationale park slingert de weg vandaag zich tussen bergen en meren. En aangezien het relatief windstil is worden de kleuren van het water mooier en mooier. Het mooist zijn de weerspiegelingen van de bergen die naast het meer zijn gelegen, in het water. Door de zon zijn de details van kleuren terug te zien in de weerspiegelingen. Ik neem dan ook een half uurtje de tijd om aan de kant te gaan zitten. Van bovenaf gen ik een prachtige blik op dit natuurschoon. De serene rust, de vogels, de stilte, de pracht.
Dat geeft een innerlijke rust die onbeschrijfelijk is. De rust in mijn hart en hoofd, waartoe het zelden de kans krijgt. Dat zijn de speciale momenten van zo'n reis. Het doet me ook stilstaan bij mijn hartspijn die ik momenteel heb. Dat deze twee verschillende werelden van schoonheid en verdriet zo dicht bij elkaar kunnen liggen ....
De tocht blijft een aaneenschakeling van mooie plaatjes, uiteraard vastgelegd op foto. De combinatie van het mooie weer en daarmee zicht hebben op de bergen en de kleurrijke meten maakt de tocht van vandaag voor mij een topdrie klassering kwa mooiheid.
Etappe 102
Ook vandaag is het weer een hele mooie tocht. Het natuurpark uit rijdend, komen we langs meertjes en rivieren, met de bergen als achtergronddecor. Vervolgens op weg naar Puerto Natales is het weer een klein beetje pampa om uit te komen bij een golf die aan de oceaan grenst. Een echt toeristenplaatsje. Van hieruit kun je excursies maken naar de verschillende natuurparken.
Etappe 103
148 km mogen we vandaag weer. Wel allemaal op asfalt. De eerste 100 gaan voorspoedig door een glooiend landschap en slingerende wegen. Niet saai. Na 103 kilometer is het rechtsaf en wacht daar weer de wind. Achter elkaar rijdend, vaak in een waaier is het te doen. Heel ff dreigt regen de overhand te krijgen maar dat beperkt zich tot twee stevige buitjes en redden we het naar de bushcamp.
Etappe 104
Op weg naar Punta Arenas. De laatste rustdag voordat we eindigen in Ushuaia. Windje mee, wind van opzij en wind tegen. Dat waren de ingrediënten van vandaag. Meer een dag om van a baar b te komen. Nog 5 etappes te gaan, dat is het goede nieuws. Nog steeds 6 man in de race om elke kilometer te hebben gereden
Etappe 98-100
Etappe 98 El Calafate- Tapi Aike 127 km 1393 hm
Met een lekker windje in de rug is het genieten. Wat een verschil met de heenweg. Over 32 kilometer deden we toen een kleine 3 uur. Nu hebben we een uurtje nodig. Na het op en af krijgen we een mooi klim en genieten van het nu weer wisselende landschap, dat duurt tot aan de lunch. Daarna is het weer de beurt aan de pampa. Uitgestrekte wegen en kale vlaktes. De laatste 32 kilometer unpaved is redelijk, dus een mooie dag .
De wind neemt steeds meer toe in de loop van de avond en nacht.
Etappe 99 Tapi Aike bushcamp- CerroCastillo 90 km 348 hm
Met de dreiging van regen en een stevige wind tegen gaan we er tegenaan. Want het is timing tot lunch. De wind zorgt ervoor dat Johan, Louis en ik al snel bij elkaar blijven. Rob en Pauli liggen nog voor ons. Pas na een kleine 4 uur buffelen, bereiken we de lunch. Die hadden we nodig over de eerste 63 km. Daar is de dreiging van regen en zelfs windstormen zijn voorspeld. Gelukkig komt die voorspelling niet uit. Bij kilometer 74 checken we Argentinië uit en checken op kilometer 90 in Chili weer in. Uiteraard na het invullen van 2 papiertjes. Het laatste stuk vliegen ons letterlijk de steentjes om de oren. Vlagen van Windkracht tien. Ook voor hier geen dagelijkse kost.
Etappe 100 CerroCastillo - NP Torres del Paine 64 km 839 hm
We gaan op weg naar een mooi nationaal park. Het wordt groener en gevarieerder. We spotten een condor van dichtbij. We zien guanaco's en prachtig water. Dat geeft toch een stuk meer vrolijkheid. En we gebben zicht op de 3 machtige granieten zuilen die samen de Torres vormen. Daar kunnen we morgen naar toe als we willen. Een hike van 7 uurtjes.
Etappe 98-100
Etappe 98 El Calafate- Tapi Aike 127 km 1393 hm
Met een lekker windje in de rug is het genieten. Wat een verschil met de heenweg. Over 32 kilometer deden we toen een kleine 3 uur. Nu hebben we een uurtje nodig. Na het op en af krijgen we een mooi klim en genieten van het nu weer wisselende landschap, dat duurt tot aan de lunch. Daarna is het weer de beurt aan de pampa. Uitgestrekte wegen en kale vlaktes. De laatste 32 kilometer unpaved is redelijk, dus een mooie dag .
De wind neemt steeds meer toe in de loop van de avond en nacht.
Etappe 99 Tapi Aike bushcamp- CerroCastillo 90 km 348 hm
Met de dreiging van regen en een stevige wind tegen gaan we er tegenaan. Want het is timing tot lunch. De wind zorgt ervoor dat Johan, Louis en ik al snel bij elkaar blijven. Rob en Pauli liggen nog voor ons. Pas na een kleine 4 uur buffelen, bereiken we de lunch. Die hadden we nodig over de eerste 63 km. Daar is de dreiging van regen en zelfs windstormen zijn voorspeld. Gelukkig komt die voorspelling niet uit. Bij kilometer 74 checken we Argentinië uit en checken op kilometer 90 in Chili weer in. Uiteraard na het invullen van 2 papiertjes. Het laatste stuk vliegen ons letterlijk de steentjes om de oren. Vlagen van Windkracht tien. Ook voor hier geen dagelijkse kost.
Etappe 100 CerroCastillo - NP Torres del Paine 64 km 839 hm
We gaan op weg naar een mooi nationaal park. Het wordt groener en gevarieerder. We spotten een condor van dichtbij. We zien guanaco's en prachtig water. Dat geeft toch een stuk meer vrolijkheid. En we gebben zicht op de 3 machtige granieten zuilen die samen de Torres vormen. Daar kunnen we morgen naar toe als we willen. Een hike van 7 uurtjes.
Etappe 98-100
Etappe 98 El Calafate- Tapi Aike 127 km 1393 hm
Met een lekker windje in de rug is het genieten. Wat een verschil met de heenweg. Over 32 kilometer deden we toen een kleine 3 uur. Nu hebben we een uurtje nodig. Na het op en af krijgen we een mooi klim en genieten van het nu weer wisselende landschap, dat duurt tot aan de lunch. Daarna is het weer de beurt aan de pampa. Uitgestrekte wegen en kale vlaktes. De laatste 32 kilometer unpaved is redelijk, dus een mooie dag .
De wind neemt steeds meer toe in de loop van de avond en nacht.
Etappe 99 Tapi Aike bushcamp- CerroCastillo 90 km 348 hm
Met de dreiging van regen en een stevige wind tegen gaan we er tegenaan. Want het is timing tot lunch. De wind zorgt ervoor dat Johan, Louis en ik al snel bij elkaar blijven. Rob en Pauli liggen nog voor ons. Pas na een kleine 4 uur buffelen, bereiken we de lunch. Die hadden we nodig over de eerste 63 km. Daar is de dreiging van regen en zelfs windstormen zijn voorspeld. Gelukkig komt die voorspelling niet uit. Bij kilometer 74 checken we Argentinië uit en checken op kilometer 90 in Chili weer in. Uiteraard na het invullen van 2 papiertjes. Het laatste stuk vliegen ons letterlijk de steentjes om de oren. Vlagen van Windkracht tien. Ook voor hier geen dagelijkse kost.
Etappe 100 CerroCastillo - NP Torres del Paine 64 km 839 hm
We gaan op weg naar een mooi nationaal park. Het wordt groener en gevarieerder. We spotten een condor van dichtbij. We zien guanaco's en prachtig water. Dat geeft toch een stuk meer vrolijkheid. En we gebben zicht op de 3 machtige granieten zuilen die samen de Torres vormen. Daar kunnen we morgen naar toe als we willen. Een hike van 7 uurtjes.