Etappe 85-88

Etappe 85 Fataleufu- Villa Vanguardia 107 km 1171 hm

Ook de volgende ochtend regent het. Weer de regen in dus. Dat doet 10 man besluiten om op de lokatie te blijven voor deze dag en de volgende dag de bus te nemen naar het eindpunt van die tweede dag omdat we ook nog een bushcamp krijgen op het einde. Ja, de elementen en vermoeidheid gaan zijn tol eisen. De andere, wat zal ik zeggen, de malloten of de diehards gaan weer op pad. Regenpakje aan en de moed erin houden. Dat kost wel wat mentale kracht. Het voelt als overleven. En dan bedenk ik me hoeveel mensen een strijd te leveren hebben of geleverd hebben om letterlijk te overleven. En dan denk ik aan Cliff die heeft gestreden en nog steeds doorgaat en zou willen wat ik kan. Niet zeuren dus en doorgaan. Uiteindelijk blijkt zelfs dat ook de regen hier stopt, al is het maar af en toe. Na een lange dag komen we aan bij de eindbestemming waar we gelukkig terecht kunnen in een soort van buurthuis, om op te warmen en de kleren uit te hangen. Ook is er een huis geregeld om te overnachten. Heerlijk! Geen tent opzetten en een natte tent in. Met zijn achten in een kamer, alleen je matrasje en slaapzak neerleggen. De stank van zwetende kleren en lichamen nemen we dankbaar op de koop toe.

Etappe 86 Villa Vanguardia- Glacier Collante 109 km 1244 hm

Na een prima nacht kunnen we weer redelijk droge kleren aantrekken. En na het ontbijt is het zelfs droog. We worden die dag slechts nat van wat spetters en het opspattende water van de wegen. 93% unpaved, waarvan later een paar procent meer asfalt blijkt te zijn. Het is een koude nacht geweest en het heeft gesneeuwd. De sneeuwgrens ligt een paar honderd meter hoger dan waar wij zijn en fietsen. We vertrekken dan ook met 4 graden op de teller. Onderweg horen en zien we veel watervallen, ten gevolge van de regen en sneeuwval. We fietsen door een dal langs de rivier waar het water doorheen dendert, een oorverdovend geluid producerend en spectaculair om te zien. Ja, we hebben weer oog voor het moois van moeder natuur.

Etappe 87 Glacier Collante- Lago las Torres 86 km 1425 hm

Voor het ontbijt is er de mogelijkheid om een wandeling te maken naar een zichtbare gletsjer. Via een prachtig pad omringd met grote groene planten en bomen en via een hangbrug kom je uit bij het meer waar de gletsjer zichtbaar is. Wat een heerlijk begin van de dag, zoveel natuurschoon en het geluid van de vogels erbij. De zogenaamd kortere route bestaat uit veel klimwerk, dus van een soort van rustdag is geen sprake. Wel krijgen we her en der een goed zicht op de besneeuwde bergtoppen. Tijdens de klim door het zeer beboste gebied, is het absoluut niet zichtbaar waar we naar toe gaan en krijg je dan ook steeds weer een andere top of een blik vanuit een andere kant te zien. Toch weer een pittig dagje met helaas een bushcamp in plaats van een camping, die gesloten bleek te zijn.m

Etappe 88 Lago las Torres- Coyhaique 130 km 1750 hm

Vandaag is de keuze tussen paved en unpaved, waarbij paved 14 km langer is. Toch kiezen de meesten daarvoor omdat het unpaved en vaak zwaarder is en de meesten het zat zijn. Ook ik sluit me aan bij de lange route. We fietsen door een zeer groen dal (dat krijg je natuurlijk als t veel regent...) met weidevelden en veel lupines in de bermen, van paars tot roze. Het blijft op en af gaan, wat het niet makkelijk maakt. Dag 7 op rij, het is voelbaar. Het laatste stuk lijkt het Oostenrijk, prachtige weides naast bergwanden. Zelfs een plek met windmolens. We staan op een camping buiten de stad, zonder WiFi. Geen echte mooie plek verder en we zitten met een hoop was. Hans heeft een appartementje geregeld, waar we met 4 man naartoe gaan. Eerst een heerlijke warme douche. Nog ff in de zon zitten en een heerlijk diner inde bushcamp meepikken voordat we naar de stad gaan.

Een lange zware serie zit erop. In 7 dagen 800 km waarvan de helft unpaved en elke dag meer dan 1000 hm. Maar op de teller staan nog maar 21 etappes, nog 2000 km te gaan. En dus al 9000 km erop zitten ????????!

Reacties

Reacties

Clifford Gartsen

Je hebt hard gewerkt ,we hebben gelezen hoe je vaak moest ploeteren,en hoe je op je tanden moest bijten af en toe.Maar je hebt doorgezet net als ik met vallen en opstaan.Toch weer met frisse moed en toomloze energie,onvermoeibaar op die fiets springen.
Je bent een topper Bart. Veel groetjes van Clifford.

Helga

Samengevat fietst er dus een groep naar natte honden en zweet stinkende mallotige diehards door Chili, die ook nog blij zijn dat ze 's nachts heerlijk samen liggen te stinken in 1 kamer.....en tijdens het fietsen moeder natuur vervloeken maar ook diezelfde moeder natuur bewonderen....
De samenvatting van mijn reactie is: RESPECT!!!
Ongelofelijk dat je ondanks de vermoeidheid en zware omstandigheden toch blijft volhouden, en kunt relativeren. Nog maar 21 etappes, 2000 km...... De finish is bijna in zicht....!

Broertje

Het blijven heerlijke verhalen om te lezen. Het is haast jammer dat we er hier nog maar een maandje van kunnen genieten.....
Hopelijk gaat het weer en de omgeving de aankomende weken nog veel moois opleveren zodat de afsluitende maand een fijn slot kan worden.
Zet hem op!

Zussie

Het is bijna alsof ik jouw en de groep kan zien fietsen. Wat een vermoeidheid, wat een prachtige natuur.
Het laatste deel van de trail is begonnen.geniet, geniet en geniet zou ik zeggen.

Angela

Oh Bart, wat zal die finish-in-zicht, je vleugels en nieuwe energie geven om alles wat er nu nog tussen ligt te tackelen!!!!
Geniet van alle moois op je "weg" tussen nu en het eindpunt. Vol bewondering volg ik je op de laatste kleine 2.000km. :-)

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!