Ayacucho-bushcamp Abra Tocctocsa 103 km 2015 hm

Er staat weer het nodige klimwerk op het programma en een top van boven de 4100 meter. Het is lastig de stad uitkomen. Druk verkeer, in een levendige stad. Dat hadden we al wel gemerkt. Ik begin voortvarend aan de klim maar merk dat ik niet fit ben, vooral neus en keel. Dan de hoogte in, levert ademhalingsmoeilijkheden op. Dus maar tandje terug. Na de pauze begint de echte klim naar de top van de dag. Hoe hoger we komen, des te minder zuurstof, des te zwaarder het wordt. Wim, Louis en ik hebben elkaar gevonden. Zowel met het fietsen en als we af en toe stoppen om op adem te komen, hoesten we er alledrie aardig op los. En koud wordt het ook, dus wat extra kledij aan. Dat wordt lastig als blijkt dat ik mijn rugzak bij de pauze heb laten staan en daar zitten mijn armstukken (letterlijk stukken die je aantrekt en passen van polsen tot bovenaan bovenarm). Hetzelfde geldt voor mijn beenstukken en windjack. Op de top zit een groep te wachten. Ik krijg van Louis een windjack en dan kan de afdaling beginnen. Dat is het mooiste kado na al het klimwerk. Sowieso voor de geleverde inspanning, maar zeker ook het prachtige uitzicht. Vooral naar beneden kijkend en de kronkelende wegen tot aan het dal, dat hele stuk mogen wij nog afdalen. Twintig kilometer genieten, mooie bochten, geweldig asfalt en op tijd stoppen voor een foto. Er is besloten om de bushcamp te houden op 2800 meter ipv op de top, vanwege de koude op de top. Een prima besluit! Al met al is het wel een latertje. De lange tocht en het feit dat we later zijn vertrokken, zorgt ervoor dat er een stuk of zes mensen de laatste afdaling in de schemering of duisternis moeten volbrengen.

Etappe 33 bushcamp - Chincheros

51 km 900 hm

Vandaag beginnen met deel twee van de afdaling, weer twintig kilometer genieten. Gisteren hebben we in totaal 50 kilometer geklommen. De afdaling is totaal 40 kilometer. Een korte rit vandaag omdat we gisteren al een deel van vandaag hebben gereden. Rondom je heen kijkend, genieten van de bergen, het dal en vooral ook de vernuftige afwateringen die pas zijn aangelegd. Zo te zien geen overbodige luxe, je kunt aan de breedte van de rivierbedding zien dat er veel water van de bergen naar benden kan komen. we begroten veel mensen met een ola of een buenos dias of buenos tardes en zij groeten vriendelijk en vaak enthousiast terug. De laatste 15 kilometer klimmen, een soort Alpe 'dHuez. Met een minder gemiddeld stijgingspercentage, goed te doen. Samen met Louis weten we een rustig tempo aan te houden. Met als beloning bij aankomst wederom de lekkere soep. Die gaat er altijd wel in, heerlijk.